Jedynka w Comeniusie

Nasza szkoła przystąpiła do programu Comenius „ Uczenie przez całe życie” we wrześniu 2008 roku. Projekt powstał w wyniku nawiązania współpracy w czterema szkołami: z Anglii, Turcji i Francji. Koordynator programu pani Sonia Gawińska uczestniczyła w wizycie przygotowawczej w Oxfordzie, w trakcie której wraz z Laurą Brown, Diane Lee ze szkoły Manor School w Didcot, Gemmą Day ze szkoły Highwoods Community Primary School w Colchester i Anne – Marie ze szkoły Meyrie we Francji napisały wniosek do projektu pt. Różnice między nami”. Projekt Comenius jest elementem europejskiej edukacji młodzieży – mówi dyrektor PSP nr 1 Ewa Bar. - ...

Pozwala on poznać różne środowiska, w których żyją, uczą się i przebywają rówieśnicy z innych krajów.

Comenius to doskonały sposób na przekraczanie barier, które tworzą się często na granicy różnych krajów z powodu niewiedzy. Program realizowany jest w formie projektu, w którym głównymi kreatorami są uczniowie. Dzięki temu dzieci nabywają umiejętności komunikowania się z innymi ludźmi (kontakt bezpośredni, maile, konferencje wizyjne). Comenius jest  programem obalającym szkolne schematy. Staje się alternatywą dla zwykłych lekcji, dając tym samym szansę sprawdzenia się w nowych sytuacjach.

Wniosek został złożony do Agencji Narodowej i uzyskał akceptację. Rozpoczęła się realizacja projektu. Od września przygotowywaliśmy się do wizyty roboczej, której mieliśmy być gospodarzami. W październiku przeprowadziliśmy ankietę wśród społeczności uczniowskiej,  z której  wynika, że nasi uczniowie znają i potrafią wymienić wiele krajów Unii Europejskiej, posiadają przyjaciół za granicą, z którymi kontaktują się drogą mailową i telefoniczną. Dowiedzieliśmy się, że nasi wychowankowie dbają o środowisko i cenią sobie przyjaźń wykraczającą poza granice kraju. Ankieta uwidoczniła, że uczniowie są świadomi przynależności do Unii Europejskiej i tolerancyjni wobec innych kultur.

W listopadzie zaproszeni  partnerzy projektu przybyli z wizytą roboczą do Kluczborka. Pierwszych witaliśmy już w niedzielę 23 listopada, byli to nauczyciele z Turcji. Zakwaterowaliśmy ich w hotelu  i pokazaliśmy rynek naszego miasta. Następnego dnia witaliśmy gości z dwóch szkół angielskich, nauczycieli i uczniów oraz partnerów z Francji.  Małym Angielkom, podczas wizyty towarzyszyły nasze dzieci, dbając o ich dobre samopoczucie. Trzeba było zmierzyć się z realną sytuacją, nawiązać kontakt  w języku angielskim z prawdziwymi Anglikami. To było wyzwanie. Nasi uczniowie poradzili sobie wspaniale. Nie pierwszy raz udowodnili, że są przebojowi. Radość ze spotkania była tym większa, że niektórzy uczestnicy znali się ze spotkania przygotowawczego w Oxfordzie.

Od wtorku rozpoczęła się planowana wizyta. Pani dyrektor Ewa Bar powitała gości w swoim gabinecie i nastąpiła wymiana przepięknych prezentów. Następnie oprowadziliśmy gości po szkole pokazując klasy, zajęcia lekcyjne, bibliotekę, świetlicę, centrum multimedialne. Kolejnym punktem programu była lekcja warsztatowa przeprowadzona przez panią Mariolę Bużowicz – Celną, w której uczestniczyła pani Dyrektor Ewa Bar, pani Anna Zawada, pani Katarzyna Widziszowska , pani Sonia Gawińska i oczywiście nasi goście. W miłej i wesołej atmosferze poznawaliśmy siebie i swoje upodobania. Okazało się, że wszyscy mieli mnóstwo pozytywnej energii i chęci do pracy.  Następnie goście obejrzeli przedstawienie teatralne w języku angielskim pt. „ Czerwony Kapturek” przygotowane przez panią Sonię Gawińską i uczniów klas piątych, występy szkolnego zespołu tanecznego pod opieką pani Urszuli Wereszczyńskiej i szkolnego chóru pod kierunkiem pani Grażyny Nowickiej. Następnie zaprosiliśmy naszych gości na poczęstunek (ciasta własnego wypieku), w trakcie którego mieliśmy okazję porozmawiać i podzielić się pierwszymi wrażeniami z wizyty. Potem ruszyliśmy do pracy nad projektem, opracowaliśmy plan działań na kolejne miesiące, ustaliliśmy terminy naszych spotkań w Turcji, Anglii i Francji. Po południu zwiedzaliśmy gminne obiekty sportowe. Goście mieli okazję oglądać zajęcia artystyczne w Miejskim Domu Kultury. Wieczorem integrowaliśmy się przy wróżbach andrzejkowych w naszej szkole. Kluczborska sekcja karate urozmaiciła spotkanie swoimi występami. Nasi goście byli podekscytowani i bawili się przednio. Mieliśmy okazję porozmawiać mniej oficjalnie, wymieniliśmy przepisy kulinarne i upodobania. Szukaliśmy wspólnych  zainteresowań, poruszaliśmy między innymi tematy związane z rodziną i podróżami. Okazało się, że umiejętności językowe naszych nauczycieli są wysokie i swobodnie potrafią się komunikować w języku projektu, tzn. po angielsku.

Następny dzień rozpoczęliśmy wizytą u Burmistrza Miasta Kluczbork pana Jarosława Kielara.  Burmistrz opowiedział o naszej gminie, planowanych inwestycjach i priorytetach, szkolnictwie i infrastrukturze, a na zakończenie wręczył naszym partnerom upominki w postaci książek o ciekawych miejscach w województwie opolskim. W miłej atmosferze przy kawie rozmawialiśmy o różnicach w systemach edukacyjnych naszych krajów, wymienialiśmy się informacjami o szkołach. Potem w kluczborskim muzeum oglądaliśmy wystawę dotyczącą 90-lecia Odzyskania Niepodległości oraz plenerową ekspozycję uli. Po południu odbył się międzynarodowy mecz piłki siatkowej. W zabawie uczestniczyli uczniowie i nauczyciele, wykazując się umiejętnościami sportowymi, a uczniowie Jedynki zagrzewali ich do walki okrzykami. Po meczu zmęczeni gości zjedli obiad i udali się na krótki odpoczynek. Późnym popołudniem gościliśmy w markotowskiej pracowni ceramicznej. Tam serdecznie przyjął nas gospodarz. Po bardzo ciekawym wykładzie o historii ceramiki zaproponował zajęcia praktyczne w glinie. Nasi goście nie umieli ukryć zachwytu.  Nawet kiełbaska z grilla nie była w stanie odwrócić uwagi od produkcji nowych wyrobów garncarskich. Pomysłów było wiele, a najciekawsze uwieczniliśmy na zdjęciach.

W czwartek zaprosiliśmy naszych gości do Krakowa. Autobus wyruszył wcześnie rano. W trakcie podróży przedstawiliśmy historię i ciekawostki związane z byłą stolicą Polski. Zwiedziliśmy między innymi: Wawel, Kazimierz, Rynek, Sukiennice i Kościół Mariacki. Atmosfera urokliwych uliczek krakowskich udzieliła się naszym przyjaciołom i wyrazili chęć ponownego przyjazdu do Polski. Nie obyło się bez przygód. Wracaliśmy zmęczeni i zachwyceni pięknem naszego kraju. Żegnaliśmy się, z nadzieją na kolejne spotkania. Podziękowaniom nie było końca, a smsy i maile  płyną nieustannie. Nasi goście byli zachwyceni przyjęciem i gościnnością jedynkowych uczniów, nauczycieli, pracowników administracji i obsługi, a przede wszystkim dyrekcji szkoły.

Mamy nadzieję, że po tej wizycie przestaniemy jawić się, przynajmniej części społeczności europejskiej, jako egzotyczny kraj.